Αναμνήσεις

Είναι στιγμές που κάθομαι και σκέφτομαι πως όσο ο χρόνος συνεχίζει να προχωράει και παρέα του ο καιρός να περνάει εγώ μένω μονάχος μου, με μόνη παρέα την μοναξιά μου. Και μέσα στην θλίψη μου ξεχνώ να ζήσω.
Και τότε το μόνο που μου απομένει να κάνω είναι να θυμηθώ. Να ανοίξω το κουτάκι με τις αναμνήσεις, να τραβήξω μία στην τύχη και να αναπολήσω.
Να κλείσω τα μάτια και να ψάξω μέσα στα βάθη του μυαλού μου. Για μία εικόνα, μία φωνή, μία γνώριμη μυρωδιά.
Και να χρησιμοποιήσω όλα αυτά τα ξεχασμένα, παραπεταμένα και πεθαμένα πράγματα για να με ζωντανέψουν.
Κι αν είμαι τυχερός μπορεί και να βρω έναν λόγο για να χαμογελάσω.
Γιατί, αν το καλοσκεφτούμε, τι είναι οι αναμνήσεις πέρα από ένα μάτσο αφορμές για χαμόγελα;