Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Desert Island Discs





Αν κάποια μέρα αποσυρόμουν σε ένα έρημο νησί με μόνη μου ευθύνη να καθαρίζω την άμμο από τις πεσμένες καρύδες και να φροντίζω ώστε οι ντόπιοι κάβουρες να μεταναστεύουν με ασφάλεια από την μία μεριά του νησιού στην άλλη τι μουσική θα ήθελα άραγε να ακούω;
Τι soundtrack θα επέλεγα για τις ατελείωτες ώρες που θα ξόδευα προσπαθώντας να αποβάλλω την κούραση και το άγχος της ημέρας;
Ποιο τραγούδι θα με έσπρωχνε σε όλο και βαθύτερες φιλοσοφικές αναζητήσεις;
Ποιος τραγουδιστής θα μου ξυπνούσε αναμνήσεις μίας προηγούμενης ζωής;
Ποια νότα θα με έκανε να αναπολήσω όσα ζούσα και να θυμηθώ τους ανθρώπους που άφησα πίσω μου;
Ποιο μουσικό χαλί θα ήθελα να απλώσω στην άμμο για να ξαπλώνω επάνω του να χαζεύω τον ουρανό και να χαμογελάω;
Και στο κάτω κάτω της γραφής τι σας νοιάζει εσάς;
Σάμπως και θα είστε εκεί για να ακούτε;
Εγώ όμως που θα είμαι εκεί θα ακούω τους παρακάτω δίσκους:

Desert Island Disks

Alice In Chains - MTV Unplugged
(...We chase misprinted lies...)
Tool - Aenema
( The One Only Love )
Joy Division - Closer
( Είναι δυνατόν ένας δίσκος να γεννήσει ένα συναίσθημα και να στο προσφέρει κάθε φορά που τον ακούς; Κι όμως είναι δυνατόν. Όταν αυτός ο δίσκος είναι το closer )
Queen - Greatest Hits I & II
( Ανάμνηση από τα 10 μου. Η είσοδός μου στον κόσμο της μουσικής δια φωνής Freddie Mercury )
Led Zeppelin - Led Zeppelin III
( Η βάση )
The Cure - Pornography
( Η μελαγχολία )
Godspeed You Black Emperor - f # a # oo
( Gagarin Συναυλία, Φοιτητική Εστία 2002-2005 Λιώσιμο, Βερολίνο-Δρέσδη- Πράγα Ταξίδι. Και τι δεν έχει κάνει αυτός ο δίσκος μαζί μου! )
Tindersticks - Curtains
( Το σοκ της μελωδίας του βιολιού στο Another Night In. Αξεπέραστο )
kyuss - Welcome to the Sky Valley
( kyuss και ξερό ψωμί )
Nine Inch Nails - The Fragile
( Ο μόνος δίσκος που καταφέρνει να με αποσπάσει από το διάβασμα. Το κατά Τάκη "πολυδαίδαλο μουσικό αριστούργημα" )
dEUS - Worst Case Scenario
( Πάτρα 2000. Πανεπιστήμιο. Φοιτητική Εστία. Στέκι . Άδειο. Ένας περίεργος μαλλιάς dj στρίβει τσιγάρα πασχίζοντας να βάλει την μουσική που του αρέσει όσο πιο δυνατά μπορεί. Ένας ταλαίπωρος πρωτοετής φοιτητής πολυτεχνείου έχει μόλις γυρίσει από την προβολή του American Beauty σοκαρισμένος από την βλακεία της συνοδού του. Πρέπει να πιει επειγόντως κάτι. Οι dEUS ανυποψίαστοι βιάζουν το ηχοσύστημα ουρλιάζοντας Friday 159 φορές μέσα σε 5'14" )
Johnny Cash - American III
( Αν υπάρχει Θεός και κάνει δώρα στα αυτιά μας και στις ψυχές μας τότε ο Johnny Cash ήταν η καλύτερη προσπάθειά του )
Future Sound of London - Cascade
( Πως μία απλή ιδέα μπορεί να φτιάξει έναν υπέροχο ηλεκτρονικό δίσκο )
Orbital - In Sides
( Φρέσκο σήμερα όσο και πριν από 14 χρόνια που κυκλοφόρησε )
Sigur Ros - () ( Ο καλύτερος δίσκος ενός κορυφαίου συγκροτήματος )

Σημ: Βασισμένο σε μία ιδέα του φίλου μου του Τάκη στον οποίο αφιερώνω όλα τα κοινά δισκάκια στις λίστες μας.
Σημ: της Σημ: Συγγνώμη Τάκη. Δεν έβαλα eloy γιατί με διαβάζουν και γυναίκες και θα παρεξηγηθώ.
Σημ 2: Μπορείτε να προτείνετε κι εσείς τα αγαπημένα σας δισκάκια. Υπόσχομαι πως θα τα ακούσω με προσοχή και θα τους δώσω την δέουσα προσοχή πριν τα κρίνω εντελώς απαράδεκτα και ακατάλληλα για να μπούνε στην λίστα μου.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Φόβος


                                                     

Αν θελήσεις ποτέ να διαπιστώσεις αν κάποιος είναι πραγματικά ζωντανός, απλά τρόμαξέ τον. Κάντον να φοβηθεί. Απείλησέ τον λέγοντάς του πως θα του πάρεις όλα όσα έχουν για εκείνον την μεγαλύτερη αξία. Την δουλειά του, το σπίτι του, τους ανθρώπους που αγαπάει, ακόμα ακόμα και την ίδια του την ζωή.
Και αν εκείνη την στιγμή τον κοιτάξεις στα μάτια και δεις μία ψυχή πραγματικά φοβισμένη και τρομοκρατημένη τότε να είσαι σίγουρος πως έχεις μπροστά σου έναν ολοζώντανο άνθρωπο.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για την απάθεια των ανθρώπων από το γεγονός πως καταλαβαίνουμε ότι ζούμε μόνο όταν φοβηθούμε.
Συνειδητοποιούμε πως έχουμε ψυχή μόνο όταν κάποιος απειλήσει την φυσική μας υπόσταση. Μόνο όταν κάποιος μας ταράξει για τα καλά.
Στην ουσία αν το καλοσκεφτούμε ζούμε ανάμεσα σε κατατρομαγμένους ανθρώπους. Παντού γύρω μας υπάρχουν ψυχές που τις διατηρεί στην ζωή ο φόβος της απώλειας.
Ο κόσμος μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία πισίνα γεμάτη με ψυχές που κολυμπούν διαρκώς στην ανασφάλεια. Άλλες κολυμπούν γρήγορα κι άλλες αργά. Μερικές απλά πνίγονται.
Δυστυχώς αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Είναι σχεδιασμένος να φοβάται ο,τιδήποτε δεν του αρκούν οι πέντε του αισθήσεις για να αντιληφθεί.
Ο,τιδήποτε δεν αγγίζει με τα χέρια του, ο,τιδήποτε δεν του σιγοψυθιρίζει ή δεν του φωνάζει μέσα στα αυτιά, ο,τιδήποτε δεν μπορεί να μυρίσει, να γευτεί ή να αγγίξει.
Οι αισθήσεις μας που μας είναι τόσο απαραίτητες για να ζήσουμε και που περιγράφουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε λειτουργούν ανασταλτικά και μας περιορίζουν.
Αρκεί όμως για μία στιγμή να καταφέρουμε να νιώσουμε αντί να αισθανόμαστε. Να κλείσουμε τα μάτια μας και να απαρνηθούμε το φως ή να βουλώσουμε τα αυτιά μας και να διώξουμε μακριά τους ήχους.
Να πούμε ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ σε όλες μας τις αισθήσεις.
Ίσως έτσι καταφέρουμε να σπάσουμε το φράγμα και να φτάσουμε στον πάτο της πισίνας. Και να βρούμε την τάπα που λέγεται φόβος και να την τραβήξουμε.
Και τότε η πισίνα σιγά σιγά θα αρχίζει να στερεύει.


Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε υπό τους ήχους των:
Ian Brown - F.E.A.R. (Unkle Remix)
Chris Cornell & Maynard James Keenan - (What's So Funny 'Bout) Peace, Love and Understanding
La Roux - Colourless Colour

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Αγαπημένα βιβλία

Ποιο είναι το άρωμα της ζωής; Υπάρχει ελιξήριο αθανασίας; Πως μυρίζει; Τι χρώμα έχει;
Πόσοι τυφλοί κάνουν μία τυφλότητα; Τι θα έκανες αν όλοι γύρω σου ήταν τυφλοί κι εσύ μπορούσες ακόμα να δεις;
Ποια είναι η απάντηση στο μεγαλύτερο ερώτημα του σύμπαντος; Είναι η μελαγχολία επιλογή ή απλά αποτέλεσμα της βαρεμάρας; Αν πέσω από ψηλά κι απλά αστοχήσω αυτό σημαίνει πως μπορώ να πετάξω;
Που μπορεί να φτάσει ένας αρχαίος Αιγύπτιος γιατρός για την αγάπη;
Πόσο νερό χωράει σε ένα ξεραμένο πηγάδι; Ποιος πήρε την γάτα;

Για τις απαντήσεις σε όλες αυτές τις απορίες και σε άλλες πολλές μπορείτε να διαβάσετε τα παρακάτω βιβλία. Τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής στην ζωή μου.

Τόμ Ρόμπινς - Το άρωμα του ονείρου   (Tom Robbins - Jitterbug Perfume)
Ζοσέ Σαραμάγκου - Περί τυφλότητας   (Jose Saramago - Ensaio sobre a Cegueira)
Ντάγκλας Άνταμς - Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ (Douglas Adams - Hitchhiker's guide to the Galaxy)
Μίκα Βάλταρι - Ο Αιγύπτιος (Mika Waltari - Sinuhe, egyptiläinen)
Χαρούκι Μουρακάμι - Το κουρδιστό πουλί (Haruki Murakami - The Winding Bird Chronicle)

Κι αν λόγω κρίσης δεν μπορείτε να τα αγοράσετε βάλτε μια φωνή και θα τα φέρω στην πόρτα σας.

Άλλωστε δεν υπάρχει πιο απάνθρωπος τρόπος να σκοτώσεις ένα βιβλίο από το να το αφήσεις να σαπίζει στην βιβλιοθήκη σου...

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Οικολογικόν Χιούμορ



Ας υποθέσουμε για μία στιγμή πως υπάρχει Θεός. Μία ανώτερη δύναμη, η οποία βρίσκεται κάπου ψηλά και μεταξύ άλλων χόμπυ που ενδεχομένως έχει, σε κάποια φάση της ζωής ασχολήθηκε λίγο και με τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Βασικά τον δημιούργησε.
Κι αυτή η ανώτερη δύναμη, το υπέρτατο αυτό ον ας το φανταστεί ο καθένας μας όπως θέλει· νέο, γέρο, ψηλό, κοντό,  αδύνατο, χοντρό, γυμνό, ντυμένο με κελεμπίες ή με άσπρα ρούχα, με σανδάλια, ξυπόλητο. Ας τον φανταστεί τέλος πάντων όπως του αρέσει και όπως του υπαγορεύει η λογική του, η θρησκεία του, η μόρφωσή του ή η οικογένειά του.
Ε λοιπόν αυτός ο Θεός - ας τον ονομάσουμε έτσι μόνο και μόνο για να συνεννοούμαστε καλύτερα - πρέπει να έχει πολύ χιούμορ.
Δεν ξέρω πόσα από όλα όσα βλέπουμε γύρω μας τα βρήκε έτοιμα και πόσα είναι δικό του δημιούργημα, αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Ένα πρωϊνό άνοιξε τα μάτια του, χασμουρήθηκε, έκανε το τσιγαράκι του και, μόλις άνοιξε το παράθυρό του, είδε να απλώνεται μπροστά του ένα σύμπαν, που τον περίμενε για να παίξει μαζί του.
Κι όπως ένα μικρό παιδί που παίρνει ένα καινούριο παιχνιδάκι και το καταστρέφει, χωρίς καν να προλάβει να το απολαύσει, έτσι κι ο Θεός κατάφερε να τα γαμήσει όλα με ένα και μόνο λάθος.
Και το έκανε με στυλ. Αυτό οφείλουμε να το παραδεχτούμε.
Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.
Πρώτα έγινε ο ουρανός. Και έγινε πανέμορφος. Τι έγινε δηλαδή; Εκείνος τον έφτιαξε πανέμορφο. Και τον έκανε μακρινό. Για να μην μπορεί κανένας να τον πιάσει. Και γαλανό. Για να μην χορταίνεις να τον βλέπεις. Και δεν έβαλε μέσα του απολύτως τίποτα. Τον φούσκωσε παντού με αερά και απλά σκόρπισε εδώ και εκεί μερικά συννεφάκια. Κι αυτό ήταν όλο.
Μετά έφτιαξε την θάλασσα. Και την έκανε σαν χαλί. Ένα χαλί που αλλάζει χρώμα ανάλογα με τις διαθέσεις του ουρανού και των αστεριών που βρίσκονται από πάνω της και σχήμα ανάλογα με τους ανέμους που της ψιθυρίζουν. Και έβαλε μέσα της ό,τι μπορούσε να φανταστεί ο νους του. Πέτρες, άμμο, φυτά, ζώα, μέταλλα. Και τι δεν έβαλε; Εκείνη όμως γέμισε, φούσκωσε κι άρχισε να τα ξερνάει όλα. Ξέρασε πέτρες, ξέρασε ζώα, ξέρασε φυτά, ξέρναγε όλη την ώρα χωρίς σταματημό.
Αλλά ο Θέος την άφησε στο μεθύσι της και στην ησυχία της να κάνει του κεφαλιού της. Γιατί εκείνος είχε άλλη δουλειά.
Ήθελε να καταπιαστεί με πιο όμορφα πράγματα. Ξεκίνησε όλος χαρά και φύτεψε βουνά, έσπειρε δάση, χάραξε ποτάμια, ζωγράφισε λίμνες. Κι έπαιξε με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Έφτιαξε κοιλάδες, οροπέδια, κάμπους, ερήμους, καταρράκτες κι ό,τι άλλο του κατέβαινε εκείνη την ώρα στο κεφάλι.
Κι όταν τελείωσε άναψε το μπρίκι, έψησε ένα καφεδάκι, βρήκε ένα τασάκι, άναψε ένα τσιγαράκι και πέταξε πάνω από το δημιούργημά του χαζεύοντάς το και γελώντας αυτάρεσκα. Και κάπου ανάμεσα στις σβούρες και τις τζούρες τα βαρέθηκε όλα.
Έλα όμως που λυπόταν να τα καταστρέψει.
Κι έτσι έφτιαξε τον άνθρωπο. Κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσίν του. Και φυσικά ο άνθρωπος σαν ένας άλλος Θεός βάλθηκε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του δημιουργού του.
Δηλαδή να τα γαμήσει όλα. Κι ακόμα τα γαμάει!